خبر مرگ سیمین دانشور بزرگ نویسنده شیرازی خبر تلخی بود. عادت کرده ایم که در آخرین روزهای سال منتظر از راه رسیدن خبر رفتن عزیز هنرمندی باشیم. این بار قرعه به نام سیمین افتاده بود و جدایی ایران از سیمین. و چه قرعه تلخی... اسم سیمین که می آید در ادامه عطرش را فضا پر می کند . عطر سیمین سووشون است . قصه ایستادگی و مقاومت در برابر ظلم . یوسف که نماد مردانگی مرد ایرانی است. زری که نماد احساس پاک زن ایرانی است . ارتش انگلیس که حکایت بیگانگانی که همواره چشم طمع بر این خاک داشته اند و قلیلی خود باخته یا خودفروخته که خنجر را از پشت می زنند . اگر نخوانده اید ، برای زنده نگاه داشتن یادش هم که شده بخوانید . کتابی است گیرا و دلچسب که نسل خودباخته امروز به خواندنش محتاج است. روحش شاد و در آرامش .
